Een Ochtend

Mijn huisgenoot Jan maakt mij wakker. "Het is al 8 uur geweest." Ik lig niet op mijn eigen kamer, maar open mijn ogen in het leslokaal. Het bevreemd mij echter niet en ik begin mijn ochtend ritueel. Eerst 200 keer opdrukken "ik ben van staal" zeg ik tegen mijzelf. Kikkersprongen en buikspieroefeningen volgen. De kniebuigingen sla ik over, want ik moet haast maken. Om 9 uur moet het lokaal leeg zijn voor de les. Met enige routine pak ik het matras, het boven matras, de deken het kussen en het laken tegelijk op, "tak tak"denk ik. Ik pleur mijn spullen op het bed en maak Michael wakker. Tot een paar nachten geleden deed ik dit niet alleen 's ochtends, maar ook meerdere malen per nacht. Wat kan die Zwitser snurken, het klinkt alsof hij een steen wil splijten met een botte zaag. Neus knijpen, matras omhoog trekken. Niets helpt. Het zal wel van de chocolade komen. Ik sprint naar de douche, gelukkig ben ik jeroen net voor, want ik heb behoefte aan warm water. "Niet te lang he?".,"Ja, Ja, niet te lang". 15 minuten later begint het water lauw te worden en ik draai de kraan uit. Lekker!" "Kan je misschien even een eitje bakken? Kopje koffie zou ook wel lekker zijn, Jan Jeroen? ". Het lijkt hier wel een beetje op thuis. De dag begint. Ik heb geen les vandaag en zet mij aan mijn huiswerk. De lessen zijn goed gestructureerd en ik ben probeer alles wat ik krijg aangeboden op te zuigen en vast te houden. Had ik al gezegd dat ik een hele goede docente had? Vanavond: Zwanenmeer. Voor het slapen gaan: matrasje in het leslokaal leggen, ik slaap er als een baby.