The End

Het volgende plaatje kan in het Darwin jaar het best uitdrukken waar ik momenteel sta op de ladder van de Russische Taal. Ik ben een aap. Oe Oe: Vragen om een banaan. Vertellen dat ik een aap ben, was en in de toekomst zal zijn. Dat ik een vader en moeder aap heb met apen beroepen.. Dat ik apen vrienden heb, die het leuk vinden om in een boom te slingeren . Ik kan een kaartje kopen voor de apenheul en ik kan vertellen dat ik dol ben op aapinnen. Ik weet niet of de apentaal naamvallen kent, maar daar ken ik er in iedergeval ook een paar van. Ik kan genoeg Aaps om eens lekker te kunnen vlooien. Ik kan vertellen dat ik jeuk aan mijn kont heb en dat er gekrabt moet worden.
Dat lijkt allemaal marginaal, maar is toch een vooruitgang van meer dan 1000%. Voor Darwin kwam ik niet eens in dit plaatje voor, was nog geen eencellig wezen, voor mij was er zelfs nog geen Wereld. Toch is er uit dat niets een aap ontstaan en dat proces kan volgens gangbare theorieen alleen worden verklaard door ofwel de bigbang of de goddelijke voorzienigheid. Een goud omlijste hand die het wolkendek splijt en mij aan mijn nekvel een slinger geeft en in Petersburg doet belanden, een mooi beeld, maar niet waar. Big Bang ook niet waar. Gewoon 2 weken hard proberen te studeren in een omgeving die helemaal niets met de goddelijke stad te maken heeft. Verleidingen te over en ik heb hier twee hele leuke weken gehad. Alle begin is moeilijk; dit was heel lastig, maar ik ben wel vol vertrouwen dat ik rasse schreden zal kunnen zetten op de evolutionaire ladder; op naar een menswaardig bestaan. Vanavond uit eten: Daarna naar een bar en Kloeb. Foto's volgen nog.